"Zbędni" Wojciech Chmielarz

Wyobrażacie sobie, żeby jakiś element historii opisanej w książce był nieistotny dla fabuły? I to nie ulubione jedzenie bohatera, ale coś naprawdę dużego. 

"Rdzeń" Weronika Mathia

Trudno jest pogodzić się z zaginięciem bliskiej osoby. Rodzina zawsze ma nadzieję na odnalezienie. I czasem warto czekać. Ale czy zawsze będzie to równoznaczne ze szczęśliwym zakończeniem?

"Apartament" Izabela Janiszewska

Wyjazd z ukochaną osobą kojarzy się raczej pozytywnie. Dlaczego więc od niego zaczyna się thriller? Co się wydarzyło w hotelu "Wichrowe wzgórza"?

"Marnotrawny" Natalia Kassa

Kiedy potrzebujesz pilnej pomocy, nie zastanawiasz się, kto wyciąga do ciebie rękę. Po prostu korzystasz, a nad konsekwencjami zastanowisz się potem... A może czasem warto uważać?

"W obłędzie" Katarzyna Wolwowicz

Wiecie, jak bardzo nie lubię romansów, prawda? Jeszcze bardziej stronię od erotyków. Mimo to chciałam sprawdzić, jak wypada połączenie tego gatunku z thrillerem. Czy moje spotkanie z thrillerem erotycznym z gatunku domestic noir? Czytaj dalej, to się przekonasz.

"Pamiętnik lokatorki" Marcel Moss

Niektórzy zrobiliby naprawdę dużo, żeby odmienić swoje życie. Ale czy zawsze musi to być dobra zmiana? Co, jeśli próba poprawienia swojej sytuacji sprowadzi na nas jeszcze więcej nieszczęść?

"Oziębłość" Jolanta Żuber

Relacje w rodzinie często są trudne. Także te na linii rodzic-dziecko, choć sami kształtujemy charaktery naszych pociech. Jednak drobne sprzeczki nie są jeszcze objawem braku miłości. Prawdziwa patologia, to coś znacznie więcej. A kiedy dodamy do niej aktywność w social mediach, może prowadzić do wielu tragedii.

"Krew na rękach" Agnieszka Peszek

Opieka nad starszą osobą nie jest łatwym zadaniem. Szczególnie jeśli łączą nas więzi rodzinne i nieprzyjemne wspomnienia. Jednak czasem nie ma innego wyjścia. Co wówczas zrobić?

"Za granicą" Wojciech Chmielarz

Wolicie wakacje w Polsce czy za granicą? Ja planowalam wyjazd do Chorwacji, ale po tym, co przeczytałam, trochę się obawiam...

"Nie ufam już nikomu" Klaudia Muniak

Dziecko powinno być powodem do radości. Nawet pomimo zmęczenia. Jednak nie każda matka doświadcza tego wyjątkowego uczucia.

Życie niemal idealne

Iga ma dobrą pracę, kochającego męża i miesięcznego synka. Ma też wsparcie matki i przyjaciółki. A do tego zaburzenia psychiczne... Choć wydaje się, że powinna być szczęśliwa, kobieta często nie wie, co się z nią dzieje. Traci kontakt z rzeczywistością, a w jej umyśle pojawiają się mroczne wizje.

Druga część tej historii sugeruje, że ten stan może mieć związek z traumą z przeszłości. Czy aby na pewno? Iga zdecydowała się na eksperymentalną terapię, wykorzystującą czip podskórny. Patent opracował jej mąż, dlatego kobieta ufa, że nie stanie jej się krzywda. A może jednak?

"Nie ufam już nikomu" to książka, w której niczego nie można być pewnym. Nie możemy ufać nawet Idze, bo ciężko stwierdzić, które z jej myśli są prawdą, a które urojeniem. I ta niepewność jest jednym z powodów, dla których książkę czyta się bardzo szybko - jak zaczniesz, to po prostu musisz poznać zakończenie.

Szokująca prawda

Czasem się zastanawiam, skąd pisarze biorą pomysły na zakończenia, które zaskakują nawet osoby od lat pochłaniające thrillery. I nie, nie znalazłam odpowiedzi.

Tym razem udało mi się rozwikłać jedną z zagadek. Stało się to bardzo szybko i do końca nie zmieniłam swoich podejrzeń. A mimo to Klaudia Muniak namieszała w końcówce! Sposób, w jaki połączyła wątki, jak manipulowała życiem bohaterów, a przy tym i mną, wbił mnie w fotel na parę godzin. Po prostu siedziałam i myślałam o tym, co tam się wydarzyło. I wiecie, co wymyśliłam?

Po głębszej analizie doszłam do wniosku, że czegoś mi w tej opowieści brakuje. Chciałam wiedzieć więcej, nie rozumiałam niektórych elementów. Pierwszy zachwyt trochę ostygł, ale to nie oznacza, że jestem zawiedziona. Historia, opowiedziana w powieści "Nie ufam już nikomu" jest emocjonująca, nieszablonowa i zaskakująca. Tyle że niekompletna. Liczyłam na to, że dowiem się więcej o bohaterach i łączących ich relacjach. Chociaż ostateczne rozwiązanie trochę tłumaczy, dlaczego zostało to przedstawione w ten sposób, to miałam nadzieję, że dostanę jakiekolwiek podsumowanie. Choć odrobinę więcej. Jednak okazało się, że nie jest to książka absolutnie doskonała.

"Ciemiężyca" Maria Gąsienica-Zawadzka

Zło czające się w najbliższym otoczeniu jest najbardziej niebezpieczne. I najtrudniej przed nim uciec. Czy jest szansa na ratunek?

"Kto czyni zło" Agnieszka Pietrzyk

Brak pieniędzy to źródło różnych problemów. Jednak ich posiadanie nie daje gwarancji, że wszystko będzie się układać. Zwłaszcza kiedy majątek przechodzi inne ręce...

"Signal" Wojciech Adalberto

Na stacji kolejowej mogą zdarzyć się różne rzeczy, ale czy to przypadek, że ksiądz Konrad znalazł się pod kołami akurat tego pociągu?

"99 ofiar Tytusa Mayera" Marcel Moss

Jak długo można ukrywać swoje przewinienia? Chyba nikt nie ma wątpliwości, że długo. Mnie jednak zawsze intrygowało coś innego. Skąd pisarze wzięli pomysł na to, żeby seryjni byli tak bardzo dumni ze swoich czynów i z dumą zdradzali swój plan i motywacje? Dlaczego ten wątek tak często się powtarza?

"Odprysk" Sebastian Fitzek

Poczucie winy może doprowadzić do obłędu. Jak się go pozbyć? Czy można zapomnieć o nieprzyjemnych sytuacjach z naszego życia?

"Pacjent" Sebastian Fitzek

Utrata dziecka dla każdego jest trudnym przeżyciem. A do czego posunie się ojciec, któremu ktoś odebrał syna? Ci, którzy znają choć jedną historię, jaką stworzył Sebastian Fitzek wiedzą już na pewno, że nie będzie to łatwa i przyjemna przeprawa.

"Blackout" Marc Elsberg

W życiu niewielu rzeczy możemy być pewni. A jeśli wydaje nam się, że coś jest dane raz na zawsze, to możemy się bardzo zdziwić. Co się stanie, kiedy problem będzie dotyczył większej grupy ludzi, a nie tylko pojedynczej jednostki?

"Okaleczone" Anna Kaczanowska

Czy można oddzielić życie prywatne od zawodowego? W niektórych zawodach pewnie tak, ale chyba wszyscy znamy osobę, która w czasie wolnym myśli o pracy i odwrotnie. Bo czy da się zapomnieć o problemach na 8 godzin (albo i dłużej)?

"Czemu zapłakałeś" Maciej Klimowicz

Ile książek trzeba napisać, żeby być dobrym pisarzem? Czy trzeba mieć ogromne doświadczenie, żeby wymyślić dobrą historię?

Nawet jeśli tak, to najpierw trzeba się nauczyć. A co uczy lepiej, niż uwagi czytelników? Dlatego ja lubię czytać debiuty. A także dlatego, że jeszcze nie wiem, czego oczekiwać więc po prostu czytam. Ale do rzeczy.

"Właściwie bez winy" Viveca Sten

Czy dobry powód może usprawiedliwić złe uczynki? Co to właściwie znaczy, że mamy powód do czynienia zła?