Człowiek to istota wielowymiarowa. Każdy z nas ma co najmniej dwie twarze, które pokazuje w zależności od sytuacji. Inaczej zachowujemy się w pracy czy szkole, inaczej w domu, a inaczej na spotkaniu ze znajomymi. Co się wydarzy, kiedy swój rewers pokaże policja?
Jak długo można ukrywać swoje przewinienia? Chyba nikt nie ma wątpliwości, że długo. Mnie jednak zawsze intrygowało coś innego. Skąd pisarze wzięli pomysł na to, żeby seryjni byli tak bardzo dumni ze swoich czynów i z dumą zdradzali swój plan i motywacje? Dlaczego ten wątek tak często się powtarza?
Tajemnice potrafią bardzo uprzykrzać życie, a policji także prowadzenie śledztwa. Co się wydarzy, jeśli w jedną sprawę zamieszanych będzie wiele osób ukrywających swoje demony?
Czy można oddzielić życie prywatne od zawodowego? W niektórych zawodach pewnie tak, ale chyba wszyscy znamy osobę, która w czasie wolnym myśli o pracy i odwrotnie. Bo czy da się zapomnieć o problemach na 8 godzin (albo i dłużej)?
Zbieg okoliczności, przypadek czy zaplanowane działanie? Kiedy zostajemy wplątani w coś nieprzyjemnego, możemy zastanawiać się, dlaczego właśnie my.
Czy dobry powód może usprawiedliwić złe uczynki? Co to właściwie znaczy, że mamy powód do czynienia zła?
Jak będzie wyglądał świat za 50 lat? Czy ludźmi na dobre zawładnie sztuczna inteligencja? A może wszystko będzie zaskakująco podobne do obecnej rzeczywistości, tylko bardziej rozwinięte?
Każdy z nas znalazł się kiedyś w trudnej sytuacji. Jednak nie każda powoduje trudny do opanowania atak paniki. Jak się człowiek wówczas zachowuje? Ile niedorzecznych kroków może poczynić?
Gorące malownicze Włochy wydają się niegroźne. Czy może więc być lepsze miejsce na wyjazd z przyjaciółką? Jak się pierwszego dnia zderzymy z włoską mafią to owszem - może! Ale jeśli planujecie lecieć do tego kraju, to możecie być spokojni. Julia już zajęła się wszystkimi niebezpiecznymi ludźmi.
Ile można czytać klasyczne thrillery? Niby długo, ale czasem potrzebna jest odmiana. Dlatego dzisiaj przedstawię wam książkę, w której mamy trochę inną narrację i zaskakujące zdarzenia.
Śledztwo najtrudniej prowadzi się, kiedy próbujesz poznać kolejne fakty, a twój mózg postanawia miotać się między 10 innymi rzeczami. Właśnie to się dzieje w mojej, jak próbuję czytać. I czytam przez to dużo wolniej, niż normalnie. Nawet jeśli historia mnie wciągnie...
Ale za to Daniel potrafi się na maksa skoncentrować i widzi więcej, niż inni ludzie w jego otoczeniu. Co to da? Przekonajmy się!
Kryminał nie musi być ciężką i brutalną literaturą. Po zbyt silnych emocjach warto sięgnąć po coś lekkiego. Wtedy z pomocą przychodzą komedie kryminalne. Czytałam już różne tytuły z tego gatunku, ale nie zawsze trafiały w moje poczucie humoru. Jednak Alek Rogoziński skradł moje zimne serduszko, dlatego po raz kolejny sięgnęłam po jego książkę.
Podobno trzeba dobrze skończyć rok, żeby kolejny był udany. Ja przesądna nie jestem, ale wolałam jednak wziąć na koniec książkę, po której spodziewałam się dużo dobrego. Ale czy można mieć 100% pewności? Przecież każdemu może coś nie wyjść. Nawet Adamowi Widerskiemu kryminał...
Są tu jacyś wielbiciele książek historycznych? Wiem, że tak.
Ale moja dzisiejsza propozycja jest nie tylko dla nich. To przede wszystkim kryminał z historią w tle i dużą dawką wiedzy, której nie ma wszędzie. Czy warto czytać taki twór? Sprawdźmy!
Lubicie świeżynki, czy raczej czekacie trochę po premierze, zanim przeczytacie książkę?
U mnie znajdziecie książki z różnej półki. Dzisiaj na przykład jeszcze ciepła, debiutancka powieść Oliwii Marczak. Także lecimy szybko, zanim książka ostygnie!
Thriller psychologiczny czy kryminał?
Już nie musisz podejmować tej niełatwej decyzji. Złap "Odległe echo" i delektuj się doskonałym połączeniem obu gatunków!
Nie ma zbrodni bez winowajcy. Nawet w komedii kryminalnej ktoś musiał przyczynić się do zła, które spotkało bohaterów. Ale czy można obwiniać wino? Tytuł tej książki dość jasno mówi, że można. Przekonajmy się zatem.
Niby ciepełko, niby wszystko fajnie, a ja się czuję trochę jak Sławek... Jak tu żyć?
Przydałaby się jakaś kawa.
Jak wrażenia po Eurowizji? Ochłonęliście?
Super, to możemy iść do opery. Tylko zapnijcie pasy, bo dzieje się.
Byliście kiedyś tak szczęśliwi, że bardziej się już nie da? Co Was najbardziej uszczęśliwia?
