„Rok we mgle” Michelle Richmond

Wartka akcja, ciągłe zwroty, krew i mnóstwo trupów? Nie tym razem, dzisiaj trochę więcej o ludzkiej psychice.

Co się dzieje?

Czas akcji to tytułowy rok, podczas którego trwają poszukiwania sześcioletniej Emmy. Dziewczynka zniknęła, gdy spacerowała po plaży z narzeczoną swojego taty. Abigail wpada w panikę, bo straciła dziecko z oczu, chcąc zrobić zdjęcie i teraz czuje się winna. Nie wie też, czy miłość jej i Jake’a przetrwa próbę nerwów, jeśli Emma szybko się nie znajdzie. Niestety małej nigdzie nie ma. Także inni ludzie nic nie widzieli. W poszukiwania zostaje włączona policja, która w pierwszej kolejności przeszukuje dno oceanu. Mimo braku ciała i jakichkolwiek śladów Jake traci nadzieję, jednak Abby za wszelką cenę chce dalej szukać. Czy znajdzie? Gdzie znajdzie? A może Emma przepadła na dobre?

Książka „Rok we mgle” nie jest pełna akcji, bo gdzie można szukać małej dziewczynki? Przecież ktoś by zauważył, że dziecko samo chodzi po plaży. Emma nie mogłaby też sama wyjechać. Dlatego każdy trop szybko się urywa i wracamy do Abby, która ciągle wspomina tamten feralny dzień i próbuje przypominać sobie nowe szczegóły. Poczucie winy i chęć odzyskania ukochanego (i jego dziecka, do którego też jest bardzo przywiązana) nie pozwalają jej spocząć. Te starania nie napędzają jednak akcji. Mamy tylko pojedyncze zrywy, bo nie o to chodzi w tej książce.

Przede wszystkim przeżycia

Autorka odwaliła kawał dobrej roboty, jeśli chodzi o psychologię. Powieść ukazuje bardzo różne podejście do tragedii i radzenie sobie z nią. Widzimy głównie perspektywę obwiniającej się Abigail, ale za jej pośrednictwem poznajemy też zachowania innych; wszystkie odpowiednio dobrane do postaci. 

Dobrze opisane jest także działanie pamięci. Kiedy główna bohaterka próbowała sobie przypomnieć wszystkie szczegóły sprzed zniknięcia Emmy, mi przypomniała się książka „Wczoraj” (jeśli nie znacie, zajrzyjcie tutaj). To, że posiadamy wspomnienia z każdego dnia wcale nie znaczy, że pamiętamy wszystko. Byliście kiedyś w stresującej sytuacji? To spróbujcie ją sobie przypomnieć jak najbardziej szczegółowo. Nasz mózg nie zapisuje każdego szczegółu i to właśnie zostało uchwycone w tej powieści. Te brakujące elementy są największym problemem Abby.

Miłośnicy akcji pewnie nie byliby zachwyceni, ale mi nie podobała się jeszcze jedna rzecz. Zakończenie było… nijakie. Miałam wrażenie, że jest dopisane na siłę. Podejrzewam, że miało pokazać zmianę w relacji Abby i Jake’a w takiej sytuacji, ale jednak, na tle całej książki wypadło słabiej. Niemniej jednak całość była dobra.