„Złota klatka” Camilla Lackberg

Znacie Erikę i Patricka? Nie? No to jeszcze sporo przed Wami! Ja swoją przygodę z tą dwójką zakończyłam już dawno, a teraz miałam okazję zobaczyć, co nowego stworzyła ich matka chrzestna… to znaczy autorka książek o policjantach z Fjallbacki, które znajdziecie tutaj.

 

 

 

Zniewolona tragedią

Zapewne słyszeliście określenie ‘złota klatka’. W skrócie chodzi o to, że czyjeś życie z boku wydaje się idealne, takie, o jakim wszyscy marzą, a jednak człowiek nie jest w tej doskonałości szczęśliwy. Czemu?

Dobre pytanie. Faye osiągnęłam bardzo dużo, ma wspaniałą rodzinę, pieniądze, żyje jak królowa, ale czegoś jej brakuje. Dziewczyna skrywa tajemnicę, od której chce się odciąć i osiągnąć sukces. Nie jest to łatwe, bo przyjechała z małej wioski (Fjallbacki), nie ma pieniędzy ani znajomości. Ma za to talent i żyłkę do interesów. Jednak już w pierwszym rozdziale dowiadujemy się, że bajka nie skończy się happy endem. Dlaczego tak się stanie – przekonamy się na końcu. A po drodze dowiemy się, co i kiedy sprawiło, że Faye jest taka, jaka jest i do jakich czynów jest zdolna, by osiągnąć swój cel.

 

Sidła przeszłości

Matylda od dziecka marzyła o lepszym życiu. Zawsze chciała się wyrwać z rodzinnego domu i osiągnąć sukces. I robiła wszystko, by tego dokonać. Jej postępowanie było dokładnie przemyślane, nic nie pozostawiła przypadkowi. Nie wiem tylko, po co w takim razie pisała dziennik, w którym zawarła wszystko, co miało nigdy nie wyjść na jaw? Cóż, nikt nie jest nieomylny. Nawet kobieta sukcesu.

Niestety wszyscy też dajemy się ponieść emocjom, nawet jeśli całe życie udajemy, by uzyskać zamierzony efekt. Pamiętajcie jednak dziewczyny:

„Mężczyźni są nieskomplikowani, łatwo nimi manipulować”.

Więc nie dajmy się zwieść i zamknąć w złotej klatce, bo ta zwykle okazuje się pozłacana! Ale zanim zaczniemy osiągać własny sukces, poznajmy Faye i zobaczmy, czy na pewno warto nie przebierać w środkach, by zniszczyć faceta?

 

„Musiałam zrobić to, co zrobiłam, nie miałam wyboru, ale cena za to była wysoka. Cena zawsze jest wysoka.”

 

Jak coś robisz – zrób to dobrze

Tak właśnie działa główna bohaterka „Złotej klatki”. Kobieta dostrzega, co jest nie tak w jej życiu i postanawia się zemścić. I robi to rzeczywiście dobrze. Szkoda, że tylko jej plan jest dobry. Z wykonaniem już różnie. Faye rzeczywiście nie cofnie się przed niczym, by dopiąć swego, czasem się nawet upodli, by tylko pokazać jaka jest super i jak sobie świetnie radzi. Niby fajnie, wszystko się klei i nie jest kompletnie oderwane od rzeczywistości, ale jednak zastanawiam się, czy warto było. Choć z jej perspektywy pewnie tak. Bo okazało się, że młoda miliarderka zna tylko jedną metodę na załatwianie swoich problemów. Fakt, że niektóre sprawy tłumaczyły chęć zemsty, tyle że można przecież spróbować inaczej. A ta ciągle swoje. A jak już jesteśmy przy wieku postaci, to nie wiem, czy nie są jednak trochę za młodzi na taki sukces? Chyba że w Szwecji to normalne? Ktoś wie coś na ten temat? 

 

Co z tym złotem?

Czytałam o tej książce różne opinie i… niestety muszę się zgodzić z tymi niepochlebnymi. Seria z Eriką była przewidywalna, kiedy już miałam za sobą kilka tomów, ale czytało się ją dobrze. A tu strasznie męczyły mnie dziwne konstrukcje zdaniowe, kropki stawiane zamiast przecinków, co tworzyło krótkie zdania sprawiające wrażenie, jakby im czegoś brakowało. I było ich za dużo, żeby nie zauważyć. A do tego bohaterka, która niby miała cel i wytłumaczenie swoich działań, a mimo to strasznie mnie irytowała. Wymądrzała się (fakt, że wszystko jej ostatecznie wychodziło, ale czasem chyba tylko przez przypadek), a potem popełniała błąd, który mógł wszystko zniszczyć. Czasem ratowało ją tylko to, że inni byli głupsi. Co zresztą też było dziwne, bo jak można osiągnąć sukces na ciągłych wpadkach, których przypadkiem nikt nie widzi? Nic mi się w tych postaciach nie kleiło. Najlepsze były sam pomysł i tajemnice, które wszyscy skrywali. Tylko one sprawiały, że czytałam dalej. Chciałam wiedzieć kto i dlaczego zabił małą Julienne, a potem jeszcze kilka innych rzeczy mnie zainteresowało, ale tego spojlerować nie będę.

Reasumując: „Złota klatka” ma swoje mocne strony. Fajnie, że Autorka pokazała mroczne oblicze dużych pieniędzy, zwróciła uwagę na ważne problemy. Możliwe, że ta książka miała uświadomić kobietom, że wcale nie potrzebują mężczyzn, by być szczęśliwe, że mogą samodzielnie wiele osiągnąć. Tylko sposób, w jaki to zrobiła pozostawia wątpliwości. Czy na pewno tak miało by to wyglądać?

Ci z Was, którzy śledzą mój fanpage wiedzą, że mam już kolejną część tej serii. I to jest jedyny powód, dla którego będę tę ‘przygodę’ kontynuować. Gdybym miała teraz kupić drugą część odpuściłabym sobie. Choć głęboko zastanawiam się nad tym, jak bardzo Autorka musiała zostać skrzywdzona, że napisała powieść tak pełną nienawiści do mężczyzn?