Krzywda wyrządzana ludziom przez innych ludzi to norma, niestety. Ale co może z tym zrobić pojedyncza jednostka? Ofiary nieczęsto się skarżą, a czasem wręcz traktują swój los, jak coś naturalnego. Przekonajmy się jak to wygląda i czy można coś poradzić na ten problem, jeśli nie słyszymy jawnego wołania o pomoc.
Udało mi się skończyć!!! Wiele się ostatnio działo i z czytaniem byłam trochę ‘do tyłu’. O ile można tak powiedzieć o przyjemności. Ale brak czasu nie był jedynym powodem, przez który przeczytanie „Ślepego instynktu” zajęło mi sporo czasu. W książce pojawia się wątek, przez który musiałam robić przerwy, żeby ochłonąć. Jaki? Już mam wszystko mówię.
Miałam w planach książki Marcela Mossa już jakiś czas temu, ale po kilku powieściach o cyberprzestępczości i innych internetowych kłopotach nie miałam ochoty na trylogię hejterską. A teraz wpadła mi w ręce ta historia więc lecimy, bo szkoda czasu, a dzieje się!
Do świąt zostało jeszcze trochę czasu, a ja już znalazłam prezent pod choinką. I to nie byle jaki prezent. Książka, z którą do Was dzisiaj przychodzę wprowadza trochę świątecznego nastroju… a może nawet więcej, bo kto w tym stresie związanym z szykowaniem świąt nie miał nigdy ochoty dokonać morderstwa na przeszkadzających dzieciach, czy mężu, który miał tylko jedno zadanie do wykonania, a zawalił na całej linii? Ale zostawmy na chwilę ten cały stres i dowiedzmy się, dlaczego ktoś miałby zabić Kevina, skoro zawsze przeżywał.
Byliście kiedyś tak szczęśliwi, że bardziej się już nie da? Co Was najbardziej uszczęśliwia?
