Kiedy ostatni raz byliście w filharmonii? Chodzicie regularnie, sporadycznie, czy w ogóle nie chodzicie?
To nieważne, bo niezależnie od Waszej odpowiedzi, zapraszam wszystkich na koncert “Cztery pory roku” w wykonaniu orkiestry pod batutą Rubina Diamenta, w której trup ściele się gęsto!
Zbliżają się walentynki (i drugie urodziny bloga – kiedy to zleciało???). Z tej okazji dzisiaj nie będzie romansu. Ale będzie miłość pod innymi postaciami. Ale żeby nie było różowo, bo jak wiecie, nie lubię gdy jest, to dostaniemy też inne wątki. Jakie? O tym już za chwilę…
Kolejny kryminał, kolejna zbrodnia, jeszcze jedno śledztwo… Czy po tylu książkach z tego gatunku można jeszcze dać się zaskoczyć? Owszem, czasem się zdarza. Ale czy młody polski pisarz da radę stworzyć sprawcę, który nas przechytrzy? Zobaczmy, jak się to udało zeszłorocznemu debiutantowi.
Znacie Erikę i Patricka? Nie? No to jeszcze sporo przed Wami! Ja swoją przygodę z tą dwójką zakończyłam już dawno, a teraz miałam okazję zobaczyć, co nowego stworzyła ich matka chrzestna… to znaczy autorka książek o policjantach z Fjallbacki, które znajdziecie tutaj.
Krzywda wyrządzana ludziom przez innych ludzi to norma, niestety. Ale co może z tym zrobić pojedyncza jednostka? Ofiary nieczęsto się skarżą, a czasem wręcz traktują swój los, jak coś naturalnego. Przekonajmy się jak to wygląda i czy można coś poradzić na ten problem, jeśli nie słyszymy jawnego wołania o pomoc.
Byliście kiedyś tak szczęśliwi, że bardziej się już nie da? Co Was najbardziej uszczęśliwia?
