"Diabeł stróż" Marek Krajewski

Jak na ironię mnie też dopadł mój diabeł stróż w postaci 40 stopni gorączki. W dodatku na weekend więc lekarz tylko rozłożył ręce i kazał przetrwać do poniedziałku... To dlatego recenzja pojawia się z opóźnieniem. Teraz mi spadło do 39 i czuję się jak nowo narodzona (poważnie!) więc będę się spieszyć, zanim znowu będzie gorzej:

Gdzie ukrywa się diabeł stróż?

Do Eberharda Mocka przychodzi kochanka urzędnika pocztowego z niepełnosprawnym synem. Kobieta dostała zdjęcie mężczyzny, z którego wynika, że ten nie żyje. Potwierdza to patolog (moja ulubiona postać) i wnioskuje, że Sepp Frömel został ukąszony przez pszczoły. Na domiar złego zjawia się mężczyzna, który mówi, że ukradziono mu ul. Czy to się jakoś łączy? Tego dowiemy się później. Najpierw dochodzi do morderstwa kochanki Seppa. I z czym to się wiąże? Jej syn zostaje sierotą, a ponieważ tylko na Mocka nie reaguje nerwowo, to radca kryminalny bierze dziecko pod opiekę. I tak, okazuje się, że temu pedantowi doskonale to wychodzi. Ale w między czasie prowadzi też śledztwo. Jest zdeterminowany, aby złapać tych, przez których mały Rolf stracił oboje rodziców. W czasie śledztwa poznaje bliżej matematykę i to dość zaawansowaną. Ja natomiast dowiaduję się, że jestem ekscentrykiem, bo studiowałam tę naukę. Dokąd go to zaprowadzi? Jeśli znacie autora, to możecie być pewni, że będzie mrocznie i przerażająco.

 

"Wszelkie oczekiwania są błędem poznawczym, nie należy w niczym pokładać nadziei, należy brać świat takim, jaki jest, a nie próbować go układać po swojemu"

 

Czy dobro musi zwyciężyć?

W wielu książkach, a także filmach, tak właśnie jest. Choć życie pisze różne scenariusze, to autorzy i scenarzyści raczej unikają katastroficznych zakończeń. Ale są takie książki, gdzie do końca nie można być pewnym, jak to się dalej potoczy. Mimo, że miałam swoją teorię na temat tego, który stróż wygra i czyją twarz ma diabeł stróż, to jednak przychodziły chwile zwątpienia. Pan Marek Krajewski skutecznie wodził mnie za nos i wprowadzał w błąd. Pojawiło się wiele wątków, które zdawały się być nieistotne, a potem okazywało się, że nie można było o tym zapomnieć. Mieliśmy też do czynienia z kilkoma funkcjonariuszami policji kryminalnej, których poznajemy z różnej strony. Sporo jest ich prywatnych spraw. Na szczęście brał w tym udział także Eberhard, więc czułam się spokojna. Czy słusznie? Musicie przeczytać, żeby się przekonać. Dobro w tej książce przejawiało się w jeszcze jeden sposób. Pojawiło się wiele scen, w których na mojej twarzy pojawiał się uśmiech, a kiedy facet od zgubionego ula robił aferę, jakby ktoś pół miasta wybił, to wręcz parsknęłam śmiechem. Wiem, pewnie nieładnie, bo dla niego te pszczoły były ważne, ale bez przesady. Zresztą, kiedy się okazało, że owady odegrały istotną rolę w morderstwie, to mężczyzna powinien poczuć dumę, że jego maleństwa tak dobrze się spisały. Ale czy diabeł stróż ma twarz i żądło pszczół? Dlaczego akurat one? Kto je tak okrutnie wykorzystał? A może jednak chodzi o matematykę i kasyna? Odpowiedzi na te i wiele więcej pytań znajdziecie w najnowszej książce Marka Krajewskiego, która mnie zachwyciła, jak niemal wszystkie poprzednie. Ale ma jeszcze jeden atut: ogromnie cieszę się, że wrócił dawny typ okładek. Te mroczne zdecydowanie bardziej mi się podobają, niż kilka ostatnich. Zatem, ja jestem na tak, a Wam polecam wyrobić własne zdanie.